براساس پن وورلد تیبلز (بهترین اطلاعات موجود برای مقایسه تولید ناخالص داخلی کشورهای مختلف) در سال 2011 تولید ناخالص ملی چین بالغ بر 10/4 تریلیون دلار بوده، این رقم برای آمریکا 13/3 تریلیون دلار ثبت شده است.
اما به دنبال رشد اقتصادی سالانه 7 تا 10 درصدی چین در مقایسه با رشد کمتر از 3 درصدی آمریکا چین تا سال 2017 آمریکا را پشت سر خواهد گذاشت.
علاوه بر آن که چین برترین کشور تجاری جهان است و در سال 2012 مجموع واردات و صادرات آن آمریکا را به حاشیه راند.
آرویند سابرامانیان، اقتصاد دان سابق صندوق بین‌المللی پول پیش بینی کرده است که تا سال 2030 جهان چهار بازیگر اقتصادی مهم خواهد داشت، چین در راس خواهد بود و پس از آن آمریکا، اتحادیه اروپا و هند قرار خواهند داشت.
در ادامه این تحلیل آمده است، نتایج نظرسنجی اخیر شیکاگو کانسل نشان می دهد که فقط 9 درصد از مردم آمریکا معتقدند رشد اقتصادی چین به نفع آمریکا خواهد بود در حالی که 40 درصد می گویند آثار این رشد اقتصادی برای آمریکا کاملا منفی است.
نظرسنجی سال 2012 یوگاو هم نشان می داد که حدود نیمی از مردم آمریکا ترجیح می دادند شاهد درصدر ماندن آمریکا باشند حتی با یک رشد اقتصادی ضعیف تا اینکه رشد اقتصادی کشورشان سریع باشد اما از چین عقب بماند.
به طور قطع رشد اقتصادی چین چالش‌هایی را برای آمریکا به دنبال خواهد داشت اما فرصت هایی که ایجاد می کند اهمیت بیشتری دارد.
براساس گزارش شفاف سازی بین‌المللی، آمریکا با وجود برخورداری از جایگاه بالا در اقتصاد جهانی، در زمینه فساد در رتبه نوزدهم قرار دارد. در زمینه تساوی پرداخت حقوق به زنان و مردان نیز آمریکا در جایگاه شصت و هفتم است.
نویسنده در انتها نتیجه گرفته است که دوره صدر نشینی آمریکا رو به پایان است زیرا بسیاری از کشورهای جهان در زمینه های مختلف در حال جلو زدن از آمریکا هستند. زمینه هایی مانند کسب ثروت، برخورداری از دموکراسی و تامین امنیت.
